komentarze do artykułów

lidka · Gość

zobaczyłam te stronę dopiero w nocy przez przypadek i nogi zaczęły mi się trząść.nie wiem dlaczego tak się stało i nigdy tego nie zrozumiem.tak strasznie mi Go brakuje,tak strasznie za Nim tęsknie.kiedy byliśmy małymi dzieciakami to kłóciliśmy się i biliśmy,jak chyba każde rodzeństwo.ale potem to się zmieniło.zawsze byłam dumna z tego że mam takiego brata,z tego że pyta mnie o zdanie i liczy się z nim,z tego,że ten facet z którym idę ulicą i za którym oglądają się wszystkie dziewczyny to mój brat.właściwie to nie dziwi mnie że piszą tu prawie same dziewczyny.gdzieś to przeczytałam:tragiczna śmierć nie zaskakuje,ona kompletnie oszałamia.nagle ,całkiem bez powodu coś odbiera nam bliską osobę...bez powodu i zapowiedzi znikają zapach,śmiech,tembr głosu,drobne sprzeczki i wspólne pasje...

Angela · Gość

Ja na tą stronę wchodzę od kiedy powstała i zawsze mam łzy w oczach kiedy wspominam Przemka. Nawet nie potrafię sobie wyobrazić Waszego bólu po stracie Brata. Nie dziwię się, że jesteś dumna. Twój brat był najwspanialszym człowiekiem jakiego znam. Jestem z Wami całym serduszkiem mimo tego, że Was nie znam, ale mając takiego Brata na pewno również jesteście wspaniali.

Siostrzyczka · Gość

A ja wciąz nie mogę uwierzyć, że nie ma mojego starszego Braciszka, mojego przyjaciela. Zawsze się sobie zwierzalismy, wiedziałam o Jego rpoblemach, dziewczynach... Zawsze myślałam, że to nie spotka naszej rodziny. A teraz Jego nie ma... Jest w naszych sercach, myślę o nim w każdej minucie, w każdej sekundzie... Tak bardzo zazdroszczę tym, którzy widzieli go częściej niż ja... Nikt kto nie starcił kogoś tak bliskiego nigdy nie będzie wiedział naprawdę co my, rodzeństwo, rodzice teraz czujemy. To tak boli, tak bardzo boli...

siostra · Gość

list do Boga

27 wiosen-krzyczeć by się chciało!
27 wiosen-dlaczego tak mało?!
tylko tyle Mu dałeś czasu na tym świecie
tylko tyle i nagle zabrałeś Go do siebie.
wskoczyłam w inny świat,inna rzeczywistość mnie otacza
już Go tutaj nie ma,moja dusza rozpacza.
jak tu dalej żyć,jak się z tym pogodzić?
jak się uśmiechać do ludzi,jak po świecie chodzić?
ale wiem że teraz jest z Tobą w niebie,takie były Twe plany,
a tu na ziemi pozostanie w naszych sercach przez wszystkich kochany...

siostrzyczka... · Gość

Przepięknie i jakże wymownie napisane... jest w naszych myslach w każdej minucie naszego życia... nie zasłużyliśmy na taka tragedię a on nie zasłuzył na to by żyć tak krótko... nasz Njkochańszy Braciszek, nie mogę uwierzyć w to co się stało, nie moge uwierzyć, nie mogę... nie chcę... życie już nigdy nie będzie takie samo.. nigdy... nigdy...

Siostrzyczka... · Gość

tak bardzo chce się krzyczec.. łzy same lecą, serce tak bardzo boli.. tak bardzo.... tak bardzo... i nigdy nie przestanie... nigdy... Sad

Angela · Gość

Dzień taki jak inny
Nie byłeś niczemu winny
Byłeś pełen życia, uśmiech miałeś na twarzy
Nie wiedziałeś, że los nieszczęściem Cię obdarzy
Jedna sekunda- to tak szybko
Jedna chwila- zepsuła wszystko
Nie wiedziałeś, że ostatni raz widzisz nas,
My nie wiedzieliśmy co przyniesie czas...
Cały czas o Tobie pamietam Przemku ;(

Angela · Gość

Syn, brat, przyjaciel, znajomy..
Byłeś nie zastąpiony..
W naszej pamięci, w naszych sercach...
Jedne za co możemy Bogu podziękować to za to że mogliśmy Cię poznać...
Ale to i tak mało...
Smutek, rozpacz, strach...
Życie to tylko głupia gra...

lidka · Gość

dzisiaj mija najgorsze pół roku mojego życia-pół roku niedowierzania,bólu,rozpaczy i tęsknoty.i straszne jest to,że gdzieś w środku jest jakaś nadzieja,że to jednak nieprawda,że to się nie stało.chciałabym wiedzieć,że jest szczęśliwy....

Angela · Gość

Aż trudno uwierzyć, że już pół roku Go nie ma, świat w jedym momencie się zawalił, a jednak życie kręci się dalej. Najszczersze wyrazy współczucia dla Was, czyli rodzeństwa i rodziców. ;(

Siostra · Gość

ja zawsze sobie wyobrażam, że on kiedyś się zjawi i powie, że to pomyłka...że w aucie był ktoś inny... ale ja go widziałam, dotykałam... widziałam to przeklęte auto, zmiażdżone... i zawsze najbardziej cierpię, gdy wyobrażam sobie Jego ból, strach, to że umierał sam...że nie było mnie przy nim, nie uspokajałam go, nie przytulałam... umierał w samotności... jest w naszych sercach w każdej minucie, jest przy nas, w nas.... tak bardzo go kochamy...tak bardzo tęsknimy...nasz kochany Braciszek... Przemuś... nie mogę uwierzyć...

Angela · Gość

Nikt się z tym pogodzić nie może
Żadne tłumaczenie zrozumieć nam tego nie pomoże...
Nadzieja- została nam ona
Że przemieniłeś się w pięknego Anioła
Patrzysz na nas z góry
A my żeby Cię zobaczyć sięgamy ponad chmury
Albo do wspomnień, do zdjęć
Przypominając sobie Ciebie nie możemy powstrzymać łez...

Dlaczego nadal nie potrafię się z tym pogodzić?

Cocoa

[link widoczny dla zalogowanych]

... · Gość

czas wcale nie goi ran!!!!!!!!!...może troszeczkę je zabliźnia...

... · Gość

skoro Bóg tak chciał,skoro taka jest kolej rzeczy to dlaczego to tak cholernie boli?!!!!!